Farbowanie włosów.

Hej!

Dziś znów będzie post o włosach, a raczej o kolorach i farbowaniu :D

Zapraszam do przeczytania mojej przygody z kolorami na włosach

Ja swoje włosy farbuje od kilku dobrych lat, czy teraz żałuje? Z jednej strony bardzo, a z drugiej wręcz przeciwnie, bardzo się cieszę, że mogłam sobie troszkę poszaleć ze zmianą fryzury. Zaczynałam od soczystej czerwieni, od szamponetek... najpierw te na kilka myć, a później te trwalsze. No aż stało się tak, że kolor nie chciał zejść już całkowicie - postanowiłam więc farbować je na jakiś trwały kolorek. Mama na całe szczęście nie miała nic przeciwko i do dziś jest moim fryzjerem od farbowania. ( nigdy nie farbowałam się u fryzjera.) Po czerwieni przyszła kolej na czerń, z początku byłam strasznie zadowolona, mój wymarzony kolor! Była to raz mocna czerń, raz z przebłyskiem niebieskiego... no i w końcu się znudziła. ( Już wtedy odkryłam, że lubię zmieniać kolory włosów!  W dodatku, w czerni nie wyglądałam najlepiej.) No i tu nastał ogromny problem, bo jak zejść z tego koloru. Łatwo nie było, ale w końcu się udało jakimś cudem wypłukać kolor i stopniowo farbować na inny kolorek - fiolet. Ten kolor chyba miałam najkrócej, ale bardzo się mi podobał no i był w miare trwały. Szybko wróciłam znów do czerwieni, która zmieniała odcienie, czy to bardziej do soczystego koloru, czy do wypłowiałego rudego. Zdarzyła się nawet

farba różowa! Jednak wytrzymała tylko trzy dni i szybciutko się zmazała :(. W między czasie pojawiły się też u mnie niebieskie pasemka za sprawą pianki koloryzacyjnej, którą serdecznie polecam! ( kolor zmazuje się całkowicie po tygodniu! Więc dobra sprawa dla osób, chcących sobie zrobić jakieś fajne pasemeczko! ) 

Przed studniówką chciałam zafarbować włosy na brązowy, jednak wybór złego odcienia spowodował... kolor zbliżony bardzo mocno do czerni. Bardzo byłam załamana tym faktem, bo jednak wiedziałam, jak ciężko zejść z tego koloru. 

Starałam sie więc włosów nie farbować i czekałam aż się kolor wypłucze, a później znów  na jakiś rudawy kolor.  Farbowałam włosy po bardzo długich przerwach, dając im troszke odpocząć ale i przez to było widać każdą zmianę koloru przez pasy przechodzące przez moje włosy ( po odrostach) to była tragedia no ale chciałam dać odpocząć zmęczonym włosom od farbowania.  W końcu postanowiłam je znów zafarbować na rudy by jednak unąć różnorodność kolorów na moich włosach, no ale z rudym bywa tak, że szybko się spłukuje. A ja chcąc już odpocząć od farbowania musiałąm postawić na kolor taki, gdzie będzie widać mi jak najmniej odrostów .I tak teraz moje włosy mają kolor brązowy i puki co nie mam zamiaru ich farbować. Końcówki podcięte i zapuszczamy je jeszcze dłuższe.  

Czy skończyłam już z farbowaniem włosów? Jasne, że nie! Kolejny mój cel - złocisty ciemny blond. No ale to za jakiś czas :D

Czy farbować włosy, czy nie.... to wasza osobista sprawa. Są tego wady i zalety. Nie każde farbowanie włosów jest niezdrowe! Jeśli chcecie zafarbować włosy, a się boicie o ich stan- wybierzcie się do dobrego fryzjera, który zrobi wam to tak, że nie zniszczy waszych  włosów.

Ja po moich perypetiach z farbami mogę wam polecić:

Garnier ULTRA COLOR ( ewentualnie sam color naturals) - jednak lepiej jeśli znajdziecie ultra color. Jest to chyba najlepsza farba jaką miałam. Trzyma bardzo długo ( nawet czerwień), nawet na farbowanych wielokrotnie włosach! Nie wypłukuje się, a kolor jest trwały i bardzo ładny.  Zdecydowanie będę w miarę możliwości używała właśnie tych farb. Jedyny minus to uboga kolorystyka, no ale efekty zadawalające.

Czego niepolecam:

 Joanna - Przepiękny, soczysty kolor..... który trzymał się mi trzy dni. Bardzo było mi szkoda, bo naprawdę, kolor wyszedł cudowny! No ale co z tego jak się tak szybko wypłukał ;/

A co wy myślicie o farbowaniu? Farbujecie włosy? Macie ulubione farby, jakieś fajne sposoby? :D